«Βλέποντας την κυρίαρχη αισθητική, πολλές φορές αποθαρρύνομαι, αλλά νομίζω πως η δημιουργία, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, προχωρεί μπροστά».
Κυρία Κοκκίνου, φέτος συνοδεύατε επί σκηνής τον συγκλονιστικό μονόλογο της μάνας που ερμήνευσε η Γεωργία Ζώη, στο θαυμάσιο έργο «Amber Alert» του πολυβραβευμένου Αλβανού συγγραφέα Οντίσε Πλάκου, στο Θεάτρο«Βικτώρια», με το, δυστυχώς, διαχρονικά επίκαιρο θέμα της αρπαγής ανηλίκων, σε σκηνοθεσία Γιώτας Κουνδουράκη. Πώς προέκυψε η συνεργασία αυτή;
«Η αγαπημένη μου Γεωργία Ζώη με πρότεινε στην Γιώτα Κουνδουράκη, η οποία με εμπιστεύτηκε και συνεργαστήκαμε πολύ όμορφα».
Πώς συνθέσατε τη μουσική για το έργο αυτό; Το μελετήσατε, υποθέτω, πρώτα;
«Βέβαια το μελέτησα. Σε αντίθεση με άλλα θεατρικά κείμενα, όπου έγραψα τη μουσική μόνη μου στο σπίτι, εδώ η διαδικασία χτισίματος μουσικής και ηχητικών τοπίων ήταν αρκετά “δυναμική”, καλλιεργώντας ιδέες που συχνά δημιουργήθηκαν στις πρόβες».
Πόσο δύσκολο είναι να συνοδεύεις ζωντανά μόνος επί σκηνής και να συνάδει η μουσική με το λόγο;
«Εφόσον έχει μελετηθεί και δομηθεί το μουσικό μέρος σύμφωνα με την αισθητική που ταιριάζει στο κείμενο και τη σκηνοθεσία, χρειάζεται συγκέντρωση, και συνειδητή σύνδεση με το επί σκηνής δρώμενο».
Η αγάπη σας για τη Μουσική πότε και πώς ξεκίνησε;
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Τελικά, άρχισα να φοιτώ στο Ωδείο σε ηλικία 11 χρόνων».
Μικρή τι μουσική ακούγατε;
«Ως φοιτήτρια αγάπησα τη ροκ μουσική. Ήμουν ανυποψίαστη για το μεγάλο πλούτο που υπάρχει και δεν σταματώ να ανακαλύπτω».
Μουσικά, ποιος σας έχει επηρεάσει;
«Είναι αμέτρητοι οι μουσικοί και δημιουργοί που έχω θαυμάσει. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω συνειδητά μία συγκεκριμένη επιρροή, ίσως να μπορούν εκείνοι που ακούνε τη δουλειά μου. Οπωσδήποτε μου έδειξε δρόμους ο δάσκαλός μου Χρήστος Αναστασίου. Μαζί του πήρα, εκτός από το δίπλωμα Σύνθεσης, σημαντική γνώση και για τον κόσμο της Μουσικής».
Έχετε δώσει το «παρών» τόσο σε μικρές μουσικές σκηνές όσο και σε μεγάλες παραγωγές, συναυλίες, ενορχηστρώσεις, έχετε πλούσια δισκογραφία, γράφετε μουσική για θεατρικά, έχετε συνεργαστεί με σπουδαίους συνθέτες και ερμηνευτές. Ποια συνεργασία σας θα σας μείνει αξέχαστη;
«Οι περισσότεροι συνεργάτες μου δεν ξεχνιούνται… για τον απλούστατο λόγο ότι η συνεργασία μας δεν περιορίστηκε σε μία παράσταση ή συναυλία, αλλά υπάρχει σταθερή σχέση με συχνά καλλιτεχνικά ξανανταμώματα».
Ποια ήταν η σύνθεσή σας που σας έκανε γνωστή και σας άνοιξε το δρόμο για την κορυφή;
«Τις πιο πολλές ραδιοφωνικές μεταδόσεις έχουν τα singles “Γίνε” (Σωκράτης Μάλαμας, στίχοι Σόφης Καποράνη) και “Ταιριαστά θα προχωράμε” (Γιάννης Λεκόπουλος, στίχοι Μαρίας Παπαδάκη). Πήγε πολύ καλά και ο κύκλος τραγουδιών “Στη Σμύρνη κάποτε”, σε στίχους και κείμενα του Θανάση Σάλτα και ερμηνεία του Ισίδωρου Πάτερου, της Θέλμας Καραγιάννη και της Ιωάννας Μαστοράκη στις απαγγελίες».
Υπάρχει αλληλοβοήθεια στο χώρο σας ή πισώπλατα «μαχαιρώματα»;
«Πιστεύω σε όλους τους χώρους υπάρχουν αυτά. Χαίρομαι που, από επιλογή, έχει δημιουργηθεί ένας κύκλος συνεργατών μου και συναδέλφων μου, όπου η αλληλοβοήθεια, ο αλληλοσεβασμός και το ομαδικό πνεύμα είναι σημαντικές αξίες».
Βοηθούν τα τηλεοπτικά ριάλιτι μουσικής ή ξεφουσκώνουν μετά το τέλος τους;
«Νομίζω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει συνέχεια. Το βλέπουμε και στην πράξη. Υπάρχουν, φυσικά και εξαιρέσεις».
Το ταλέντο ή το έχεις ή δεν μαθαίνεται;
«Το ταλέντο σίγουρα είναι χάρισμα, όχι κατάκτηση. Δίνει κάποιες ευκολίες αντίληψης και αποτελεί καλό πρώτο υλικό. Δεν προχωράς, όμως, χωρίς δουλειά και αφοσίωση».
Βιοπορίζεται μόνον από τη δουλειά του ο κλάδος σας;
«Με δυσκολία. Ένα μεγάλο ποσοστό των μουσικών ασκεί και άλλο επάγγελμα παράλληλα».
Το σημερινό μουσικό γίγνεσθαι πώς το αξιολογείτε; Υπάρχει αισιόδοξο μέλλον;
«Βλέποντας την κυρίαρχη αισθητική, πολλές φορές αποθαρρύνομαι, αλλά νομίζω πως η δημιουργία, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, προχωρεί μπροστά».
Η Πολιτεία στηρίζει μόνον τους «ημετέρους»;
«Το ότι υπάρχουν “ημέτεροι” που στηρίζονται από την Πολιτεία το γνωρίζει πολύ καλά όλος ο κόσμος και το διαπιστώνουμε κάθε τρεις και λίγο. Δεν είμαι σίγουρη για το “μόνον”. Προσωπικά δεν έχω να παραθέσω σπουδαία στοιχεία, είναι προφανές ότι δεν υπήρξα, ούτε θα υπάρξω “ημετέρα”».
Και για το ραδιόφωνο που παίζει τους ίδιους και τους ίδιους τραγουδοποιούς τι έχετε να πείτε; Δικά σας παίζουν; Υπάρχει γκέτο σ’ αυτό το χώρο;
«Eίναι κοινό “μυστικό” για τα λεγόμενα “μεγάλα” ραδιόφωνα ότι στηρίζουν μόνο συγκεκριμένους καλλιτέχνες. Το κρατικό ραδιόφωνο είναι πιο ανοιχτό. Έχω βρεθεί αρκετές φορές καλεσμένη στο Δεύτερο Πρόγραμμα, όπως και στη Φωνή της Ελλάδας. Δεν έχω παράπονο από την κρατική ραδιοφωνία, τα διαδικτυακά ραδιόφωνα και τα ποιοτικά περιφερειακά ραδιόφωνα. Πλέον, βέβαια, δουλεύουμε πολύ από τις ψηφιακές πλατφόρμες».
Μιλήστε μας και για το κιθαριστικό τρίο “Nyxis” που ιδρύσατε.
«Η ιδέα ήταν η σύμπραξη τριών κιθαριστών από διάφορα στιλ, με τραγούδια και ορχηστρικά θέματα ενορχηστρωμένα για τρεις κιθάρες. Το σχήμα πραγματοποίησε με επιτυχία μία σειρά από εμφανίσεις και ηχογραφήσεις. Δυστυχώς, ο ένας κιθαριστής, ο Δημήτρης Κλης έφυγε νεότατος από κοντά μας. Σκοπεύω κάποια στιγμή να επαναφέρω το σχήμα ανανεωμένο».
Σπουδάσατε και Κιθάρα και Μαντολίνο. Ποιο είναι το αγαπημένο σας;
«Kαι τα δύο τα αγαπώ πολύ. Και θα ήθελα να μάθω και άλλα όργανα, σε μία φανταστική δεύτερη και τρίτη ζωή».
Η Αρετή τι εκτιμά, τι αποστρέφεται, τι επιδιώκει, τι φοβάται;
«Εκτιμά τις θετικές αξίες των ανθρώπων, αποστρέφεται την απάνθρωπη πλευρά τους. Επιδιώκει την ευτυχία και την πνευματική υγεία, φοβάται την απώλεια αγαπημένων προσώπων».
Ένα μότο που ενεργοποιείτε στις δύσκολες στιγμές;
«Η ζωή είναι μπροστά και υπάρχουν ακόμα πολλά όμορφα πράγματα να γίνουν και πολλοί όμορφοι άνθρωποι γύρω μας!»
Ένα απραγματοποίητο όνειρό σας;
«Να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο σαν σύγχρονη περιηγήτρια».
Με ποιον ξένο μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε μαζί στη σκηνή;
«Με κανέναν συγκεκριμένα. Είναι κάτι που δεν φαντασιώθηκα ποτέ».
Τι άλλο να περιμένουμε από εσάς;
«Μόλις κυκλοφόρησε νέο single από την ενότητα μελοποίησης Ελληνίδων ποιητριών και στιχουργών (ερμηνεία Μήδεια Χουρσουλίδου – στίχοι Πένυ Παπαδάκη). Νέα δουλειά με το στιχουργό Κώστα Καρτελιά ετοιμάζεται να ηχογραφηθεί. Στις 16 Μαΐου ετοιμάζουμε στην σκηνή “Caja di Musica” μία βραδιά με δικά μας τραγούδια εφ’ όλης της ύλης με τον κιθαρίστα και τραγουδοποιό Βασίλη Σαλταγιάννη και πολλούς τραγουδιστές».
Βιογραφικό
Η Αρετή Κοκκίνου είναι συνθέτρια, και παίζει κιθάρα και μαντολίνο. Γεννημένη στην Αθήνα, άρχισε σπουδές κιθάρας σε παιδική ηλικία. Είναι διπλωματούχος σύνθεσης κι ενορχηστρώτρια. Φοίτησε στο Ωδείο Athenaeum.Στους γονείς της δεν άρεσε το ότι δούλευε νύχτα, αλλά δεν την εμπόδισαν κιόλας να πραγματοποιήσει το όνειρό της. Έχει μια πλούσια δισκογραφία κι έχει γράψει μουσική για πολλά θεατρικά έργα. Πιστεύει ότι οι καλοί συνθέτες καταφέρνουννα έχουν μια πολυμορφία, δηλαδή κάθε έργο τους να έχει να παρουσιάσει κάτι ενδιαφέρον και διαφορετικό σε σχέση με το προηγούμενο. Η εμπλοκή της με το θέατρο ήταν ένα όνειρο που είχε από τότε που ξεκίνησε να γράφει τα πρώτα της τραγούδια. Αγαπάει τον κόσμο του θεάτρου, τη μυρωδιά του…
Πηγή: www.vradini.gr
