Σε εξέλιξη βρίσκεται από νωρίς το πρωί της Μεγάλης Τρίτης, 15 Απριλίου, επιχείρηση της αστυνομίας, σε κατάληψη στα Εξάρχεια, κοντά στον Λόφο Στρέφη.
Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για την κατάληψη σε κτίριο επί της Οδού Θεμιστοκλέους και Κωλέττη, ενώ δεν υπήρχαν άτομα εντός του οικήματος παρά μόνο πέτρες, κράνη και άδεια μπουκάλια.
Το κτίριο βρίσκεται υπό κατάληψη από τα τέλη του περασμένου Μαρτίου.
Η επιχείρηση έγινε μετά από πληροφορίες πως εκεί βρίσκονταν άτομα που είχαν συμμετάσχει στα επεισόδια της Καλλιδρομίου το περασμένο Σάββατο, από άγνωστους που πέταξαν μολότοφ σε αστυνομικούς και προκάλεσαν καταστροφή αυτοκινήτων.
Όπως μεταδίδει ο ΣΚΑΪ τα λίγα άτομα που βρίσκονταν μέσα όταν άρχισε η αστυνομική επιχείρηση, κατάφεραν να διαφύγουν.
Στην επιχείρηση συμμετέχουν μονάδες από ΜΑΤ, ΕΚΑΜ και ΟΠΚΕ με στόχο να βρεθούν στοιχεία όπως αποτυπώματα ή γεννετικό υλικό.
Η ανακοίνωση για την κατάληψη στα Εξάρχεια
Στις 28 Μαρτίου με ανακοίνωσή της η Κατάληψη Ρασπράβα είχε αναφέρει μεταξύ άλλων: « Μετά το πέρας της εκδήλωσης «Επαναστατική μνήμη και προοπτική του αγώνα» στη Μεσολογγίου, πλήθος συντρόφων και συντροφισσών κατηφόρισε στην οδό Κωλέττη και Θεμιστοκλέους για να υπερασπιστεί την απελευθέρωση του κτηρίου.
Ακολουθεί το αυτοπαρουσιαστικό της κατάληψης:
Η σιωπή των μητροπόλεων βαραίνει σαν πέτρα πάνω στην πλάτη μας. Οι δρόμοι γεμάτοι βλέμματα κουρασμένα, σώματα που σέρνονται από συνήθεια, από φόβο, από υποταγή. Ο κόσμος κινείται μέσα σε προδιαγεγραμμένα μονοπάτια, χωρίς να αμφισβητεί, μετριάζοντας τα όνειρά του. Κάθε τι είναι προγραμματισμένο να λειτουργεί ακριβώς όπως θέλουν: δουλειά, κατανάλωση, υπακοή. Όμως, πάντα, κάτω από την επιφάνεια, κάτι βράζει. (…)
ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ και ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ και ΕΞΕΓΕΡΣΙΑΚΗ (ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ) ως κουλτούρα;
i. Γιατί, αποτελεί το μόνο μέσο άμεσης αντιπαράθεσης με τον εχθρό στο εδώ και στο τώρα. Είναι η πρακτική που δημιουργεί “σημεία μηδέν”, σπάζοντας τις αλυσίδες της κανονικότητας, δίνοντας στα υποκείμενα τη δύναμη να καθορίσουν τη μοίρα τους.
ii. Γιατί, στον πυρήνα της, η Αναρχία είναι διαρκής πόλεμος για την ελευθερία. Δεν είναι σύνθημα, δεν είναι θεωρία, είναι σύγκρουση, είναι πράξη.
iii. Γιατί οι συντροφικές σχέσεις δεν είναι αφηρημένη έννοια, αλλά ζωντανές και αδιαπραγμάτευτες σχέσεις ανάμεσα στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες. Σφυρηλατούνται στη φωτιά της μάχης, πλάι-πλάι σε κάθε κρίση, κάθε ήττα, κάθε δύσκολη στιγμή. Εκεί ξαναβρίσκουμε τον χαμένο συλλογικό μας εαυτό.
iv. Γιατί ωθεί τα υποκείμενα να ξεπερνούν τα όριά τους, να σπάνε τις αλυσίδες του φόβου, να αμφισβητούν το αδύνατο.
v. Γιατί η επιθετικότητα της άμεσης δράσης δεν είναι τυφλή βία, αλλά στρατηγική επιλογή. Η εξάπλωση της επαναστατικής δράσης, η γενίκευση της βίαιης αντιπαράθεσης με τις εξουσιαστικές δυνάμεις, είναι αναγκαία για την αποδόμηση του κρατικού και καπιταλιστικού οικοδομήματος και τη συντριβή των κοινωνικών σχέσεων καταπίεσης.
Καθήκον κάθε αγωνιζόμενου ανθρώπου είναι να εμπλουτίζει καθημερινά τα εργαλεία του που τόσο σε πρακτικό όσο και σε θεωρητικό επίπεδο θα τον φέρνουν στην εκπλήρωση των ιδανικών του. Απαιτείται τόλμη ,ρίσκο, φαντασία ,οργάνωση, πίστη και συνέπεια. Δεν αρκεί η πρόθεση, χρειάζεται η απόφαση. Για αυτούς τους λόγους λοιπόν, το άνοιγμα αυτής της κατάληψης αποτελεί για εμάς ένα κομμάτι αυτής της κατεύθυνσης».
Πηγή: www.diaforetiko.gr
