Αναστασία, ανεβάσατε την «Στρίγγλα», βασισμένη στο έργο του Σαίξπηρ, στο θέατρο «ΕΛΕΡ – Ελένη Ερήμου», και θα παίζεται Παρασκευή και Σάββατο έως τις 10 Μαΐου. Μιλήστε μας για το έργο και το ρόλο σας φυσικά…
«Η παράσταση είναι μία κωμωδία που εξελίσσεται γύρω από μία παρεξήγηση, η οποία ξετυλίγει την ιστορία μας με γέλιο και ανατροπές. Στη δική μας εκδοχή, το γέλιο αποκαλύπτει και το ψυχολογικό τραγικό υπόβαθρο του έργου. Είμαστε δύο ηθοποιοί που αλλάζουμε συνεχώς ρόλους, δημιουργώντας μία ροή…».
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Λιόλιος, με τον οποίο συμπρωταγωνιστείτε και έχετε ξανασυνεργαστεί στην «Ομήρου Ιλιάδα – Ραψωδία Α’», έχει κάνει μία διαφορετική ανάγνωση από τον Σαίξπηρ. Τι θέλει να τονίσει;
«Ο Δημήτρης βλέπει το έργο ως ένα σύγχρονο ψυχολογικό παιχνίδι, που εστιάζει στην εξουσία, την έμφυλη ταυτότητα και την κοινωνική καταπίεση. Η παράσταση αναλύει τις ισορροπίες επιβολής και υποταγής. Η “Στρίγγλα” σε αυτή την εκδοχή είναι και μία ιστορία αγάπης…».
Οι θεατές πώς το εισπράττουν; Επειδή οι τωρινές παραστάσεις είναι συνέχεια των προηγούμενων…
«Η παράσταση προσκαλεί τους θεατές να ακολουθήσουν τις γρήγορες εναλλαγές ρόλων και τις συνεχείς εξελίξεις της πλοκής. Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό, γιατί η επικοινωνία με το κοινό είναι άμεση και η ανταπόκριση έντονη και θερμή. Οι θεατές καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για μία ελεύθερη διασκευή, και συχνά, μόλις τελειώσει η παράσταση, μας περιμένουν γεμάτοι ερωτήσεις και προβληματισμούς. Είναι τόσο “Στρίγγλα” όσο λένε;».
Στη δημοφιλή κωμωδία του Βρετανού συγγραφέα, η αγάπη, τελικά, ημερώνει την καπριτσιόζα Κατερίνα, στην εποχή που γράφτηκε, το 1590. Στη δική μας εποχή η αγάπη μπορεί να αλλάξει το χαρακτήρα;
«Η αγάπη μπορεί να μαλακώσει και να εξελίξει έναν άνθρωπο, αλλά δεν τον αλλάζει θεμελιωδώς. Στη δική μας εκδοχή, η σχέση βασίζεται στη χειραγώγηση, καθώς ο Πετρούκιος προσπαθεί να “φέρει” την Κατερίνα στα μέτρα του μέσω τεχνικών εξουσίας και υποταγής, όχι με τον έρωτα».
Εσείς για έναν έρωτα θα αλλάζατε;
«Ο έρωτας μπορεί να σε αλλάξει προσωρινά και να σου δώσει νέα κατεύθυνση. Ωστόσο, συνήθως το αντιλαμβάνεσαι αφού περάσει και επιστρέψεις στην πραγματικότητα. Δεν είναι κάτι που γίνεται με απόφαση, αλλά μπορεί να σου συμβεί…».
«Αναμφίβολα υπάρχουν καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει σε επίπεδο αισθητικής και σκέψης. Όμως, κάθε ρόλος απαιτεί προσωπική εμπλοκή, και αυτό δεν μπορεί να στο δώσει κανένας, όσο σπουδαίος και αν είναι»
Πώς έχουν διαμορφωθεί οι σχέσεις στην εποχή μας; Υπάρχει ειλικρίνεια ή προσποίηση;
«Η ειλικρίνεια είναι απαραίτητη για ουσιαστικές σχέσεις, αλλά χρειάζεται και ο “σωστός” χρόνος για είναι χρήσιμη. Η αλήθεια μας ενοχλεί στην αρχή, αλλά μας απελευθερώνει στο τέλος. Το χιούμορ, επίσης βοηθά πολύ σε τέτοιες καταστάσεις».
Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη και μεγαλώσατε στη Βέροια. Στα 18 σας περάσατε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Πώς βρεθήκατε, όμως, στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και επιλέξατε αυτόν το δύσκολο επαγγελματικά χώρο;
«Όταν μπήκα στη Φιλοσοφική το έκανα γιατί πίστευα ότι ήταν η λογική επιλογή. Ωστόσο, γρήγορα συνειδητοποίησα πως το Θέατρο ήταν αυτό που με καλούσε και ακολούθησα το δρόμο μου, ακόμη και αν σήμαινε στροφή στη ζωή μου».
Όταν αποφοιτήσατε, ήρθατε στην Αθήνα για να ακολουθήσετε το όνειρό σας. Ήταν δύσκολα; Σας βοήθησε κάποιος στα πρώτα σας βήματα;
«Η μετάβαση στην Αθήνα ήταν δύσκολη, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, η οικογένειά μου με βοήθησε πολύ και αυτό με στήριξε ιδιαίτερα».
Οι ρόλοι πώς αποκτώνται; Με το ταλέντο ή με γνωριμίες;
«Δεν πιστεύω ότι μπορώ να δώσω μία γενική απάντηση για όλες τις περιπτώσεις, αφού πραγματικά αγνοώ τις διαδρομές που έχει ακολουθήσει ο καθένας. Από τη δική μου εμπειρία καταλαβαίνω ότι ο δρόμος είναι μακρύς και η πορεία προσωπική».
Με τι κριτήρια αποδέχεστε ένα ρόλο;
«Με ενδιαφέρουν το όραμα του έργου και οι άνθρωποι που το δημιουργούν. Η συνεργασία με ανθρώπους που μοιράζονται τις ίδιες αξίες και αισθητική είναι κλειδί για την ανάπτυξη ενός ρόλου».
Έχετε επηρεαστεί από κάποια ξένη ηθοποιό που θαυμάζετε στο παίξιμό σας;
«Αναμφίβολα υπάρχουν καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει σε επίπεδο αισθητικής και σκέψης. Όμως, κάθε ρόλος απαιτεί προσωπική εμπλοκή, και αυτό δεν μπορεί να στο δώσει κανένας, όσο σπουδαίος και αν είναι».
Οι άνθρωποι της Τέχνης έχουν την κρατική στήριξη που τους χρειάζεται;
«Υπάρχουν προσπάθειες για στήριξη, αλλά δεν είναι αρκετές. Οι νέοι καλλιτέχνες πολλές φορές ξεκινούν χωρίς εξασφαλισμένη υποστήριξη. Χρειαζόμαστε ένα πιο συστηματικό πλαίσιο και σταθερή πολιτική στήριξης».
Για εσάς, το λειτούργημά σας τι σημαίνει; Είναι λύτρωση για τον ηθοποιό η σκηνή;
«Η σκηνή είναι χώρος συγκροτημένης ελευθερίας, παιχνιδιού και εξερεύνησης. Και αυτή η συνθήκη μπορεί να λειτουργήσει και λυτρωτικά».
Πριν από λίγα χρόνια γίνατε μητέρα. Σας άλλαξε το γεγονός τις προτεραιότητές σας;
«Η γέννηση της κόρης μου, φυσικά, άλλαξε τις προτεραιότητές μου και εμένα την ίδια. Μου έδωσε νέο νόημα και δύναμη να συνεχίσω να κυνηγάω τα όνειρά μου, δίνοντας το παράδειγμα. Και αυτό θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρή ευθύνη…».
Έχετε κάποιο μότο για να αντιμετωπίζετε τα δύσκολα;
«Το μότο μου είναι “ψυχραιμία, βήμα-βήμα”. Δεν χρειάζεται να λύσεις τα πάντα μέσα σε μία ημέρα».
Και η Αναστασία τι εκτιμά, τι αποστρέφεται, τι φοβάται;
«Εκτιμώ την εντιμότητα και τη συνέπεια. Αποστρέφομαι τον αρνητισμό και τη διχόνοια. Φοβάμαι την απώλεια και την αδυναμία του να μην μπορείς».
Ένας ρόλος που θέλετε να υποδυθείτε;
«Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος ρόλος που θα ήθελα να ερμηνεύσω, αλλά μπορώ να παραθέσω πολλές φράσεις με δύναμη, με αλήθεια συμπυκνωμένη, που με συγκινούν και λαχταρώ να τις πω».
Μετά τη «Στρίγγλα», τι ακολουθεί; Διακοπές ή προγραμματισμός για την επόμενη σεζόν;
«Θα συνεχίσουμε την “Στρίγγλα” μέχρι τις 10 Μαΐου και ευελπιστούμε σε περιοδεία στην Ελλάδα. Ύστερα από λίγες διακοπές, επιστρέφουμε τον Αύγουστο με την “Τρισεύγενη” στη Μυτιλήνη, σε επιμέλεια της Κορίνας Βουγιούκα».
Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»
Πηγή: www.vradini.gr
