Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά ότι το παιχνίδι κερδίζεται με την μπάλα των αντιπάλων τους, εκτός έδρας.
Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από εκείνο το ζεστό μεσημέρι στο Ζάππειο όταν ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την παραίτηση του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και ολοκλήρωσε ένα μεγάλο και δαιδαλώδες ταξίδι που διήρκησε 15 χρόνια.
Το 2008, παρέλαβε ένα συνασπισμό κομμάτων στο ναδίρ του 5% και έμελλε να γίνει εκείνος που θα αλλάξει την ιστορία του. Στην αστρονομία, το ζενίθ είναι το υψηλότερο σε σχέση με κάποιον παρατηρητή σημείο ενός ουράνιου σώματος. Στην πολιτική πραγματικότητα όμως, το απόγειο μιας πορείας φέρνει τριγμούς από όλους όσους κοιτούν από χαμηλά.
Το μπαλκόνι του Τσίπρα έπιασε από πολύ νωρίς γράσο από την αμφισβήτηση και την καχυποψία εκείνων που είχαν βγάλει ρίζες στο σταθερό δίπολο Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι εύκολο να κόψεις αυτά τα αγριολούλουδα από τον κήπο της Βουλής κι ο Αλέξης Τσίπρας παρέλαβε μια χώρα σε τρομακτική κρίση για να μπορέσει να ασχοληθεί και με εκείνους.
Οι αστοχίες σε συνδυασμό με την έλλειψη εμπειρίας έφεραν τη Νέα Δημοκρατία πίσω στα πράγματα τον Ιούλιο του 2019. Επιστροφή σε ρόλο αντιπολίτευσης με διαφορετικό αντίπαλο αυτή την φορά, που διάβαζε το παιχνίδι καλύτερα, με το αφήγημα της σταθερότητας να διαβάζεται νεράκι από τους συμπολίτες του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ταυτόχρονα, η αντιπολίτευση αδυνατεί να πείσει την κοινωνία ότι αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία και η σαρωτική επικράτηση της ΝΔ δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον Αλέξη Τσίπρα, που αδυνατεί πλέον να απορροφήσει την αμφισβήτηση εντός Κουμουνδούρου και παίρνει την απόφαση να κλείσει με περηφάνια τον «μεγάλο ιστορικό κύκλο» του ΣΥΡΙΖΑ στις 29 Ιουνίου του 2023.
Η «ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο» είναι η φράση με την οποία κλείνει ο Τσίπρας την τοποθέτηση του. Μια ελπίδα που δεν θα εκφραστεί ποτέ μέσα από το νέο ΣΥΡΙΖΑ. Όσα ακολούθησαν τους επόμενους μήνες επιβεβαίωσαν ουσιαστικά ότι η παράταξη αυτή ήταν πάντα προσωπεντρική και η σκιά της αποχώρησης του ηγέτη της κάλυψε κάθε υποψία για συνέχεια.
Η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη απέδειξε ότι οι πολιτικοί και η πολιτική του μέλλοντος θα έρχεται μέσα από την επικοινωνία και θα έχει για όπλο της το TikTok, αλλά χρειάζονται πολλά περισσότερα για να μακροημερεύσει στο πολιτικό τοπίο.
Η απόσταση του Αλέξη Τσίπρα από τα πράγματα έδωσε χώρο στον Κασσελάκη να περάσει με ένα σπριντ ενός μήνα τους συνυποψηφίους του και να τερματίσει πρώτος στον αγώνα του επόμενου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ.
Η τελετή παράδοσης-παραλαβής μπορεί να είχε χειραψίες και αγκαλιές, αλλά είχε και ένα τεράστιο φίλτρο στα χαμόγελα του πρώην και του νυν, μια σχέση που ποτέ δε μπορεί να είναι ειλικρινής, κι ας έχεις τις καλύτερες προθέσεις.
Η αμφισβήτηση στο νέο αρχηγό δεν άργησε να φανεί κι ο Αλέξης Τσίπρας ήξερε ακριβώς τι θα ακολουθούσε. Κανείς άλλωστε δεν γνωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ καλύτερα από εκείνον. Ένα κόμμα που από εκείνο το μεσημέρι στο Ζάππειο έμεινε για πάντα από βενζίνη. Μπορείς να κάτσεις όσο θέλεις μέσα, αλλά δεν θα προχωρήσεις ούτε μισό βήμα παρακάτω.
Το Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα και οι guest εμφανίσεις με συνεντεύξεις στα μέσα έδειχναν ότι υπάρχει μια κινητικότητα πολύ νωρίτερα από όσο περίμεναν φίλοι και εχθροί του πρώην πρωθυπουργού.
Η ομιλία στο Harvard όμως, μοιάζει σαν μια επιβεβαίωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας αν επιστρέψει, θα το κάνει με τους όρους των αντιπάλων του, γνωρίζοντας πια ότι δεν υπάρχει καμία πατρίδα για τους αντισυστημικούς στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Ένα χαρακτηριστικό πεδίο κριτικής εις βάρος του Τσίπρα ήταν τα αγγλικά του και όσα αυτά υποδηλώναν. Εκείνος, λοιπόν, αντιστρέφει το παιχνίδι και πηγαίνει τα αγγλικά του στο λαμπερό Harvard. Μια κίνηση που μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι από άποψη στρατηγικής.
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά ότι το παιχνίδι κερδίζεται με την μπάλα των αντιπάλων τους, εκτός έδρας. Αν κάτι έμαθε από την τετραετία του στο τιμόνι της χώρας και από τις δύο βαριές ήττες που ακολούθησαν είναι ότι η πολιτική είναι ένα τζακ ποτ χρόνου και τρόπου.
Το σίγουρο είναι, σύμφωνα με κοντινούς του ανθρώπους, ότι αυτή τη στιγμή βολιδοσκοπεί την κατάσταση, περιμένει και όταν έρθει η ώρα, θα επιστρέψει με ένα νέο κόμμα, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά θα κρατάει στα χέρια του το τυχερό μπαλάκι.
Πηγή: www.diaforetiko.gr
