Η παρατήρηση χημικών ενώσεων μπορεί να είναι «κομβικής σημασίας» στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής – 124 έτη φωτός από το ηλιακό μας σύστημα ο εξωπλανήτης
Ένας μακρινός κόσμος καλυμμένος από ωκεανούς. Ένας γαλάζιος παράδεισος γεμάτος ζωή. Και πιθανότατα δεν πρόκειται για Επιστημονική Φαντασία, αλλά για επιστήμη.
Αυτή είναι η πιο πιθανή εξήγηση για μια νέα ανακάλυψη που έκαναν οι επιστήμονες, οι οποίοι δηλώνουν ότι έχουν εντοπίσει τα περισσότερο υποσχόμενα σημάδια ζωής έξω από το ηλιακό μας σύστημα.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST), οι αστρονόμοι, με επικεφαλής ομάδα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, εντόπισαν τα χημικά αποτυπώματα διμεθυλοσουλφιδίου (DMS) και διμεθυλοδισουλφιδίου (DMDS) – μόρια που δείχνουν ζωή.
Εδώ στη Γη, αυτά τα μόρια παράγονται μόνο από ζωντανούς οργανισμούς – κυρίως μικροβιακή ζωή όπως το θαλάσσιο φυτοπλαγκτόν.
Τα μόρια έχουν εντοπιστεί στην ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη K2-18b, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 124 ετών φωτός από το ηλιακό μας σύστημα, στον αστερισμό του Λέοντα.
Ο εξωπλανήτης περιστρέφεται γύρω από ένα αστέρι κόκκινο νάνο σε αυτό που είναι γνωστό ως «κατοικήσιμη ζώνη» – που θεωρείται η πιο πολλά υποσχόμενη τοποθεσία για την εύρεση πλανητών που υποστηρίζουν τη ζωή.
O K2-18b είναι 2,6 φορές μεγαλύτερος και με 8,6 φορές μεγαλύτερη μάζα από τη Γη, και οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι πιθανό να καλύπτεται από ωκεανό.
Η θερμοκρασία του πλανήτη είναι παρόμοια με της Γης, αλλά περιφέρεται τόσο κοντά στο αστέρι του που ένας χρόνος εκεί διαρκεί μόλις 33 ημέρες.
Προηγούμενες παρατηρήσεις εντόπισαν μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρά του – είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτονται μόρια με βάση τον άνθρακα σε έναν εξωπλανήτη στην κατοικήσιμη ζώνη.
Τώρα, η ανάλυση νέων δεδομένων έχει αποκαλύψει τις ενώσεις οι οποίες – εξ όσων γνωρίζουν οι επιστήμονες – παράγονται αποκλειστικά από ζωντανούς οργανισμούς.
Οι συγκεντρώσεις DMS και DMDS στην ατμόσφαιρα του K2-18b είναι πολύ διαφορετικές από ό,τι στη Γη, όπου είναι γενικά κάτω από ένα μέρος ανά δισεκατομμύριο κατ’ όγκο.
Στο K2-18b, εκτιμάται ότι είναι χιλιάδες φορές ισχυρότερες – πάνω από 10 μέρη ανά εκατομμύριο.
Για να προσδιορίσουν τη χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας των μακρινών πλανητών, οι αστρονόμοι αναλύουν το φως από το μητρικό του αστέρι καθώς ο πλανήτης διέρχεται ή περνά μπροστά από το αστέρι.
Καθώς ο K2-18b διέρχεται, το JWST μπορεί να ανιχνεύσει μια πτώση στην αστρική φωτεινότητα και ένα μικροσκοπικό κλάσμα του αστρικού φωτός περνά μέσα από την ατμόσφαιρα του πλανήτη πριν φτάσει στη Γη.
Πέρυσι, το JWST εντόπισε αδύναμες ενδείξεις ότι «κάτι άλλο συμβαίνει» στο K2-18b παράλληλα με την ανακάλυψη μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα.
Ο καθηγητής Νίκου Μαντχουσουντχάν, από το Ινστιτούτο Αστρονομίας του Κέιμπριτζ, ηγήθηκε της έρευνας.
Η ομάδα του ελπίζει να πραγματοποιήσει περαιτέρω πειράματα για να προσδιορίσει εάν το DMS και το DMDS μπορούν να παραχθούν μη βιολογικά στο επίπεδο που ανιχνεύεται αυτή τη στιγμή.
«Δεκαετίες μετά, μπορεί να κοιτάξουμε πίσω σε αυτό το χρονικό σημείο, και να αναγνωρίσουμε ότι ήταν το σημείο που το ζωντανό σύμπαν έφτασε κοντά μας», υπογράμμισε ο καθηγητής Μαντχουσουντχάν.
«Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα κομβικό σημείο, όπου ξαφνικά το θεμελιώδες ερώτημα για το αν είμαστε μόνοι στο σύμπαν είναι ένα ερώτημα στο οποίο είμαστε ικανοί να απαντήσουμε».
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το magazinenews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Πηγή: www.skai.gr
