Ο Πάνος Βλάχος, τον οποίο απολαμβάνουμε φέτος τηλεοπτικά στη σειρά «17 Κλωστές» μιλάει για τον ρόλο του στη σειρά αλλά και για τις βαθιές χαρακιές του έρωτα…
Ο γνωστός ηθοποιός, τραγουδιστής και τραγουδοποιός μιλάει για τον έρωτα και αποκαλύπτει πότε «έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του»…
17 Κλωστές: Αποθέωση για τους πρωταγωνιστές – «Τι ηθοποιάρα είσαι!»-Ο Πάνος Βλάχος καθήλωσε το κοινό
Τι κρατάτε από τις «17 Κλωστές»;
«Το πόσο άξιζε όλη η κούραση και η θυσία και η αφοσίωση. Όλων μας, του Σωτήρη Τσαφούλια, του καστ, του συνεργείου – όλοι δόθηκαν ολόψυχα σε αυτή την ιστορία. Πίστεψε ο Σωτήρης σε εμένα, εγώ στο δικό του όραμα, όλα έγιναν πολύ φυσικά. Δεν είδαμε τον Καστελάνη ως κάποιον μακελάρη που ίσως είχε μια προδιάθεση για το κακό, αλλά ως έναν άνθρωπο που λατρεύει τη ζωή, είναι πολύ εσωστρεφής και εκφράζεται μέσα από τη σκληρή δουλειά και την τέχνη, και εξετάσαμε τι θα συμβεί αν κάποιος διακόψει τη ροή αυτού του ποταμού που κυλάει. Το σημαντικό όμως είναι να τεθούν ερωτήματα, όχι απλώς να παραθέσουμε θέσφατα και έτοιμες απαντήσεις».
Για τον έρωτα δικαιούστε να μιλήσετε;
«Ό,τι πιο βαθύ έχω επιτρέψει να συμβεί στον εαυτό μου το έχει προκαλέσει ο έρωτας. Είναι πηγή του μεγαλύτερου δυνατού πόνου, αλλά και της μεγαλύτερης δυνατής ευτυχίας και αισιοδοξίας και άρα και δημιουργίας. Ξέρω ότι ο ψηφιακός κόσμος ευνοεί τις περιστασιακές περιπέτειες, όμως μου φαίνεται πιο γοητευτικό το να κοιτάξεις τη ζωή σου και να πεις πως είχες δύο ιστορίες που παραλίγο να σε σκοτώσουν από το να πεις ότι πήγες με πέντε χιλιάδες γυναίκες».
Έχετε δηλαδή χάσει τη γη κάτω από τα πόδια σας εξαιτίας ενός χωρισμού ή μιας ερωτικής απογοήτευσης;
«Έχω χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου, αλλά δεν έχω πάψει ποτέ να βλέπω και τη χαρά. Οι πιο μεγάλες χαρακιές αντί να με γεμίσουν απαισιοδοξία με έκαναν τελικά να στραφώ προς κάτι φωτεινό. Δεν εννοώ ότι δεν πονούσα, δεν θρηνούσα ή δεν έκλαιγα, όμως ακόμα και τότε υπήρχε μια κατάφαση προς τη ζωή. Η κατάθλιψη και η σκοτεινιά και η ασχήμια – κατά τη δική μου άποψη – δεν μπορούν να είναι υγιείς αντιδράσεις σε ένα συναίσθημα που είναι τόσο όμορφο. Θέλω να το πάω και λίγο αλλού, διότι αν πούμε ότι ο έρωτας σε φτάνει σε τέτοια άκρα, τότε μπορούμε να δεχτούμε ότι και ένας άνδρας οδηγείται σε μια γυναικοκτονία από το έντονο πάθος ή ότι μια γυναίκα ρίχνει βιτριόλι σε μια άλλη επειδή είναι ερωτευμένη. Δεν θέλω να είναι έτσι».
Πηγή: ΒΗΜΑgazino
Πηγή: www.gossip-tv.gr