Του Νικόλα Μπάρδη
Οι Λαζαρίνες είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα έθιμα του Σαββάτου του Λαζάρου, που αναβιώνει κάθε χρόνο στην Αιανή Κοζάνης.
Σ’ αυτό το έθιμο συμμετέχουν μόνο γυναίκες, διαφόρων ηλικιών, που φορούν πολύχρωμες παραδοσιακές φορεσιές και περίτεχνα κοσμήματα, ενώνοντας με τρόπο μοναδικό το παρελθόν με το παρόν. Το εν λόγω έθιμο έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα, και σχετίζεται με την αναγέννηση της φύσης μετά τον Χειμώνα, και την ανανέωση της ζωής. Προσιδιάζει αρκετά στα γνωστά «Παρθένεια» της αρχαιότητας.
Πολλοί λαογράφοι και ερευνητές των ελληνικών παραδόσεων θεωρούν, ότι τα Λαζαριάτικα ή τα Λαζαριανά, που συναντούμε τόσο στην ηπειρωτική, όσο και στη νησιωτική χώρα, σχετίζονται με τα αρχαία κάλαντα της εαρινής πρωτοχρονιάς, που με την πάροδο του χρόνου προσαρμόστηκαν στις γιορτές της Άνοιξης, όπως το Σάββατο του Λαζάρου, που είναι προάγγελος της Ανάστασης του Κυρίου. Μάλιστα, η αποκλειστική συμμετοχή γυναικών οφείλεται στο γεγονός, ότι ο Λάζαρος είχε μόνο αδερφές.
Το έθιμο συνεχίστηκε αδιάκοπα μέσα στα χρόνια, ακόμη και την περίοδο της Τουρκοκρατίας, που τότε συμβόλιζε την ελπίδα του σκλαβωμένου γένους για εθνική ανάταση και ανάσταση. Τα χρόνια που ακολούθησαν, στην Αιανή Κοζάνης το έθιμο απέκτησε περισσότερο τη μορφή γυναικείου χορευτικού δρώμενου, στο οποίο συμμετείχαν έφηβες και γυναίκες που ήταν σε ηλικία γάμου. Τα κορίτσια την παραμονή του Λαζάρου συγκεντρώνονταν σε κάποιο κονάκι (ένα σπίτι της γειτονιάς), διασκέδαζαν και έφτιαχναν με προσοχή τις στολές τους, για να βγουν την επόμενη στους μαχαλάδες, να χορέψουν και να τραγουδήσουν. Πρόκειται για μία ιεροτελεστία που έφερνε και εξακολουθεί να φέρνει κοντά τις γυναίκες της κοινότητας, βάζοντάς τες στο επίκεντρο της προσοχής.
Αφού, λοιπόν, ολοκληρωθεί το πέρασμα από όλες τις γειτονιές του χωριού, οι Λαζαρίνες μαζεύονται στην κεντρική πλατεία για το Τσιντσιρό, τον μεγάλο χορό, που αποτελεί και το αποκορύφωμα του δρώμενου. Κάθε «μπλίκι» που φτάνει στην πλατεία, διακόπτει το τραγούδι των άλλων, μπαίνει στην αρχή του χορού και ερμηνεύει το τραγούδι «Τσιντσιρό», σε στίχους του τοπικού γλωσσικού ιδιώματος. Οι Λαζαρίνες της Αιανής ξεχωρίζουν για τις πολύχρωμες φορεσιές τους, τα μοναδικά κοσμήματα που φορούν, όπως καδένες, φλουριά κι αλυσίδες, αλλά και για τα στεφάνια με λουλούδια που φέρουν στο κεφάλι, που είναι σύμβολο γονιμότητας.
Τα τελευταία χρόνια το έθιμο έχει επικεντρωθεί στην ημέρα του Σαββάτου του Λαζάρου, ενώ οι επισκέψεις στα σπίτια γίνονται μόνο από μικρές Λαζαρίνες, μικρά δηλαδή κορίτσια και έφηβες έως 15 χρόνων, ενώ οι μεγαλύτερες ηλικιακά γυναίκες συμμετέχουν μόνο στον τρανό χορό. Αν τύχει να βρεθείτε εκείνη την ημέρα στην περιοχή, μην παραλείψετε να παρακολουθήσετε από κοντά αυτό το ξεχωριστό έθιμο, που μένει ακλόνητο στο πέρας των αιώνων.
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Πηγή: www.skai.gr
